The very last one...

Terug zijn is iets raars... Het is raar dat ik overal om me heen Nederlands hoor. De mensen zijn anders. De kledingstijl is anders. Het eten en het ritme is anders en zo kan ik nog wel uren door gaan. Nederland en Brazilië verschillen hartstikke veel van elkaar, maar dat maakt het ook juist leuk!

Mijn laatste weken in Brazilië is ontzettend snel voorbij gegaan. Ik was heel veel bij vrienden en vriendinnen, ging laat op bed en kwam er weer vroeg uit. Zaterdag avond had ik een afscheidsfeestje. We hadden een kinder thema; festa da junina. Het was een feestje met kinderkleren/cowboy kleren en veel popcorn. Het was ontzettend snel voorbij gegaan. De volgende dag heb ik mijn spullen gepakt, want maandag om vier uur 's middags zou ik naar Nederland vertrekken. Op het vliegveld waren mijn drie families, mijn counselors en een paar vrienden om me gedag te zeggen. En daar ging ik dan... Na 11,5 maand zou ik weer naar ons regenlandje vertrekken. Alle mooie dingen van afgelopen jaar heb ik gedag moeten zeggen en heb vele mooie herinneringen meegenomen.

Ik zou eerst naar Sao Paulo gaan, daarna door naar Lissabon en vervolgens naar Amsterdam. In Sao Paulo had mijn vlucht anderhalf uur vertraging, daardoor heb ik mijn connectie in Lissabon gemist. Met als gevolg dat ik mijn surprise party die nacht ook gemist heb. In Amsterdam kwam ik zes uur later aan dan gepland, 12 uur 's nachts. Na op schiphol nog even wat gedronken te hebben kwamen we om kwart over drie aan in Veendam. Esmée sliep hier en toch gingen we pas rond een uur of vier slapen. De volgende dag werd het feestje nog even rustig over gedaan om de schade in te halen.

En nu weer in Nederland... Tijd om bij te komen had ik niet, want ik had van alles te doen. Maar het was een geweldige reis! Ik zou het iedereen aan willen raden. Het is een geweldige tijd, een geweldige cultuur en niet te vergeten geweldige mensen!

Ik wil jullie ook allemaal bedanken. Het is ontzettend leuk als je merkt dat aan de andere kant van de wereld ook mensen met je meeleven.