Fleicheras

Ik zit hier heerlijk in mijn stoel, buiten voor het huis, tussen de palmbomen, met een aangenaam temperatuurtje. De vakantie hier bevalt me wel. We zitten in een paradijsje, heel dicht bij de zee. Het huis waarin we zitten is van oorsprong een boerderij. Hier hebben we vier slaapkamers en in het buitenhuisje nog twee slaapkamers. Met ons vijtienen redden we het hier makkelijk. Elke dag wordt er voor ons gekookt en alles opgeruimd. Het eten is hier erg anders dan in Minas, hier is het, omdat we aan de kust zitten, vooral vis.

De eerste dag van onze trip zijn we naar Brasilia geweest. Hier hebben we een citytour van Marconi gehad. Brasilia is een geweldige stad, zo anders dan de rest van Brasilia. Alles is nieuw en opgebouwd met een speciale gedachtegang. Brasilia is gebouwd in de vorm van een vliegtuig. Het zit gedeelte van de vliegtuigen vormen de hoofdwegen en bij vleugels beginnen de hotelzones. Brasilia is geen Brazilië, het is geen stad waarvan je een beeld krijgt van Brazilië, maar het is echt een mooie stad.

Afgelopen dagen hebben we vooral genoten en gefeest. Rond 12 uur wordt de eerste fles bier aangebroken, dat gaat dan door tot een uur of 12 's nachts. Ondertussen worden er heerlijke cocktails bereidt en natuurlijk veel eten. De dagelijkse bezigheden zijn erg vervelend; verschillende soorten fruit als ontbijt eten, in de zee zwemmen en met een caipirinha in het zwembad wachten tot de lunch voor ons klaar staat.

Het is hier niet alleen genieten. We zitten in het noordoosten en dat betekend vele andere ziektes dan welke we gewend zijn. Buikvirussen komen vaak voor, dat hebben een paar van ons ook heftig mee gemaakt, maar ondertussen gaat het weer beter. Daardoor zijn we weer toe gekomen aan het feesten. Twee dagen geleden zijn we naar een hotel gegaan. We hoorden dat daar een openbaar feestje aan de gang was. Met zes personen zijn we daar heen gegaan en hebben we in tegenstelling tot de rest van de gasten ons erg vermaakt. We schenen iets te vrolijk te zijn en vervolgens om tien uur, nog geen half uurtje na aankomst, werd ons vriendelijk verzocht het hotel te verlaten. Zo goed als we zijn verlieten we het hotel zonder problemen en gingen we naar een ander dorpje op zoek naar een ander feestje. 'S avonds kwamen we weer bij ons huis aan met geweldige pruiken en een geweldige nacht achter de rug.

Ook vanavond was het weer leuk. Carnaval is vandaag officieel begonnen. We zijn naar het dorpje Fleicheras gegaan, 3 kilometer verderop. Carnaval is niet zoals carnaval in Rio. Het is hier één groot feest in één klein dorpje. Iedereen komt de huizen uit en gaat naar hét plein toe. Een klein optochtje en muziek kun je er vinden en voor de rest witte mensen. Voor één weekje zijn de mensen hier wit in plaats van bruin, dat komt doordat iedereen met meel wordt bekogelt. Je kunt er niet aan ontsnappen... Het is echt één groot feest, iedereen komt op je af, bekogelt je en trekt je mee om te dansen.

Voor mijn moeder en Marinus zal het wel afkicken worden als ze terug gaan. Ik heb gelukkig nog een beetje tijd over. Maar eerst hebben we hier in Fleicheras een week over om te feesten en bruin te worden. Het zal ons vast wel lukken!