Rustige tijden zijn terug gekeerd.

De stroom is uitgevallen, het internet ligt eraf, het stormt buiten en mijn kamer is opgeruimd. Ik kan me geen beter moment bedenken om een blog te schrijven. Tevens mijn eerste blog van 2011. Ik hoop dat iedereen genoten heeft van de jaarwisseling en ik wens jullie allemaal een jaar met veel goede, nieuwe dingen.

Mijn jaarwisseling was dit jaar heel anders. Traditiegetrouw was bijna iedereen in het wit. Wit staat namelijk voor vrede. Zo heeft elke kleur zijn eigen betekenis. Het is ook belangrijk welke kleur ondergoed je draagt. Meestal is dit iets voor jezelf, rood staat voor liefde staat en geel staat voor passie bijvoorbeeld. Behalve dat de kleren anders waren, keek ik voor het eerst geen tv en hebben we niet afgeteld tot 2011. Het was zelfs zo dat om 00.00 uur de muziek zacht werd gedraaid en mijn vader zei dat het nog een uur duurde totdat het nieuwe jaar begon. Het was namelijk zomertijd en we moesten gelijk gaan met de wintertijd. Om 01.00 uur was het nieuwe jaar voor ons, volgens mijn vader, dan ook begonnen. We vuurden een beetje siervuurwerk af en rond een uur of 3 was het tijd voor de nieuwjaarsduik. De jongens trokken de kleren uit, stonden in hun boxer en sprongen het water in. Daarna waren de meiden natuurlijk aan de beurt... Hoppa, eerst Constanza, daarna ik en daarna nog twee meiden. De laatste gasten gingen pas om 6 uur naar huis en om half 7 konden wij ook rustig gaan slapen.

Na het oudjaarsavond kregen we geen tijd om te rusten. De familie kwam de volgende dag weer naar ons huis om de restjes op te eten van oudjaarsavond. En één van de volgende dagen kwamen hier allemaal vrienden van Pí, de vriend van Constanza, want Pí vertrok de 4e naar Australië. Voor zijn studie blijft hij 5 maand in Sydney. Inmiddels heeft Constanza hem alweer gesproken en dan vind ik dat ik de Rotary nog een keer mag bedanken dat ze zo goed georganiseerd zijn. Pí zit namelijk in een huis met allemaal andere buitenlandse studenten, vol met kakkerlakken en geen internet of telefoon.

Mijn nichtjes en neef zijn weer vertrokken naar São Paulo en Brasilia, waar zij wonen. Nu ze weg zijn is het ineens heel rustig. We gingen namelijk bijna elke dag met elkaar om. Doordat het in deze tijd de hele dag door regent, is er niet veel te doen in de stad. Constanza en ik hebben afgelopen week veel films gekeken. En als het heel hard regent dan kunnen we genieten van de regen, of zoals wij het een waterval noemen, in huis. Elke keer als het regent, moeten we de handdoeken te voorschijn halen. We leggen die dan op de grond in de hoop dat niet heel veel water de vloer in trekt. Maar voor mijn gevoel komt er elke keer meer water door het plafond heen. De huizen zijn hier vaak oud en gebouwd op mooi, warm weer. In veel huizen zie je dan ook geen verwarming. De huizen hier hebben over het algemeen ook geen tweede verdieping. De mensen die verder van de binnenstad af wonen, wonen meestal in huizen. De rest woont in een appartement. De appartementen zijn heel groot en luxe. Vaak met een stuk of vier slaapkamers, welke allemaal een eigen badkamer hebben. Daarnaast een grote woonkamer en een grote eetkamer. Soms zijn er twee appartementen per verdieping, soms één.

Tot zover weer een update vanuit Brasil!

Liefs.